Sztuczne życie to zupełnie nowa dziecina, która łączy w sobie zarówno techniki komputerowe jak i biologię w celu tworzenia świata ożywionego lub programów mających cechy żywej materii. Prezentują ono pewnego rodzaju w ujęciu metaforycznym symbiozę maszyny i człowieka. Jej zadaniem od samego początku powstania było wypracowanie samodzielnych form symulacji komputerowych oraz procesów biologicznych w celu badania naturalnego życia oraz dokonania syntezy sztucznych form życia i oprogramowaniach komputerowych. Wszystko to, po to, aby zbadać jakie życie mogłoby być w przyszłości.
Całą konstrukcja sztucznego życia bazuje na przekonaniu, że zachowania człowieka, zarówno w wymiarze lokalnym jak i globalnym opiera się na pierwotnych wzorcach. W tym kontekście sztuczność naszego życia polegałaby na powielaniu zastanych już schematów zachowań.
Cała idea sztucznego życia skupia się na pojmowaniu życia jako informacji pochodzących wprost z biologii molekularnej i kodu genetycznego. Życie zatem oczyszczone zostaje zatem z wszelkich form uczuciowości a sprowadzone do procesów rozmnażania, odżywiania, wzrostu i przetrwania.